Zamanın arxasınca qaçaraq aldanmışıq.
Bu günə üz çevirib sabaha inanmışıq.
Açılacaq sabahda xoşbəxtlik var sanmışıq.
Yol uzun mənzil yaxın, döngələrdə azmışıq,
Sahilə qovmaqdadır bizi ömür dənizi.
Biz zamanı izlərik, ölümsə izlər bizi.

Keçən günə, aya biz sevinik, alqış dedik.
Zaman öz axarında anlara ad söylədik;
Gah yeni il, gah da ki doğum günü eylədik.
Keçdi ömürdən bir il təbrik duyduq, sevindik.
Silər bu illər bütün yer üzərindən izi,
Biz zamanı izlərik, ölümsə izlər bizi.

Bizi həm fani dünya, həm nəfs aldadırsa,
Ayağımız tutandan tələsirik harasa,
Son mənzilə aparan yola ümid vardısa,
Yolumuzun sonunda gözləyən məzardısa,
Səsliyə bel bağlayıb seçməsək də səssizi,
Biz zamanı izlərik, ölümsə izlər bizi.

Mənim zamanım qıvraq, süvardı at belində,
Yük ağır, yollar yoxuş çün əcəldi çiyində,
Əzrayıl gəzir məni, sorağıyam dilində,
Mənimlə həmdəm olar O, günlərin birində,
Başdaşısız məzardan salamlar Elnur sizi.
Biz zamanı izlərik, ölümsə izlər bizi.