Gəl ey qadin bir günlük şair

dünyasina

Mənə bədənsizlik göstər

dərilərdən iyrənmişəm

Mənə sevgini göstər

öpüşlərdən bezmişəm

Zərif əllərində toxun yaralarima nə

vaxtdi qan qoxusuna həsrədəm

intiharlarım darıxıb

bir iki ağrı

ötür bədənimə saxta sevgilər

qusur ruhum

mənə səndəki o

dərmani ver ölürəm

Qaldir

gözlərini bir qadının etdiyindən

daha artıq nəsə et mənə

həqiqəti

pıçılda boğazımdan bədənimə

axacaq o doğrunu tüpür üzümə

bir qadindan artiq qadinliq ver

mənə sevəcəm səni

nə olsun

sərxoşam sabah unudacam səni

gizlincə geyinib gedərsən ətrivi

saxlarsan bir-iki şeirlik əziyyətə

Qara gözlərini zillə bəbəklərimə

öldürə bilsən məndəki qorxunu

səndən yazacam.

Qaçacaqsan

əgər həyatıma daxil olma o

bədənin yandiracaq bütün

günahlarimi

qürurumu yerlə

yeksan edəcəksə bu

şərəfsiz bir dünyada

doğulduğuma bağışla

Qızılı saçlarının arasında vicdani

axtararkən

bir iki qadın daha əvəzlənər

mənim bədənində

və bir günlük ehtirasdan yaranirsa

insan

mənə hansi sevgidən danışa

bilərsən?

Hər fahişəni qamçılıyacaq qədər

qəddarsizsa siz

və cənnəti huriliklə süsləyirsə

Tanri

Mənə hansı kişilikdən danışa

bilərsiz siz?

Asirsa doğru söyləyənləri mənə

azadlıq sözünü niyə söylədiniz ki?