İsabel Amerikada yaşayırdı amma Fransız bir qız idi. Hardasa 10 yaşı olardı.Anası Marry həmişə İsabel yorğun olduğunda onun üçün qəhvə hazırlayardı. İsabelin 12 yaşı olduğunda anası evdən çıxmışdı və heç vaxt geri qayıtmamaq şərti ilə. İsabel o gündən sonra anasına nifrət edirdi.Bəlkədə ondan küsmüşdü.10 il keçdi bu hadisədən İsabel hələdə anasının edən getməyini qəbullana bilmirdi.Artıq universitetli olan İsabel universitet üçün Fransaya gəldi.Uzun müddətdir görmədiyi ana vətənini gördü.Təyyarədən düşən kimi gözü anasını axtardı.Amma anası yox idi.Hər valideyn öz övladını qarşılamaq üçün gəlmişdi.İsabeli qarşılamaq üçün orada yaşayan köhnə dostu Lauren gəldi.Lauren 21 yaşında orta boy sarı saçlı bir qız idi.O hələ körpə ikən valideynləri avtomobil qəzasına düşərək ölmüşdülər.Laureni nənəsi böyüdüb amma 2 il əvvəl xərçəng xəstəliyindən nənəsidə öldü.Lauren öz sinif yoldaşı Kristen ilə yaşayırdı.Bu ildən İsabeldə bu qızlarla eyni evdə qalacaqdı.

İsabelin universitetdə ilk günü idi.Çox həyəcanlı idi.İsabel ilə birlikdə Lauren və Kristendə ilk günü idi.Evdən çıxdılar.Bir neçə dəqiqəyə universitetə çatdılar.Universitetdən çıxanda bir kafeyə getmək üçün sözləşdilər.Çıxışda yol kənarında balca və şirin bir kafeyə getdilər.Amma İsabelin hələdə özündən aslı olmayaraq gözləri anasını axtarırdı.Kafedən möhtəşəm bir qəhvə ətri gəlirdi.Burada qeyri-adi bir enerji vardı.İsabelin bu kafedən nədənsə çox xoşu gəlmişdi.Qəhvə sifariş etmişdilər.İsabel qəhvədən içəndə bu dad ona tamış gəlmişdi.

Artıq hər dəfə bura gəlirdi.Hər dərs sonrası.Amma hələdə qəhvənin haradan tanış gəldiyini axtarırdı.

Bir axşam İsabel evdə uşaqlıq şəkillərinə baxırdı.Şəkillərin birində İsabel qəhvə içirdi.O an ağlına nəsə gəldi.Axşam saat 6 idi. Tələsik kafeyə getdi kafenin sahibi artıq kafeni bağlayırdı.İsabel qışqırdı:

-Dayanın! Xahiş edirəm! Bir qəhvə içib gedəcəm!

Kafenin sahibi 44 yaşında bir qadın idi.Çox təəccüblənmişdi.Kafenin qapısını açdı.Bir qəhvə hazırladı və İsabelə gətirdi.İsabel cibindən bir şəkil çıxartı anası ilə olan bir şəkil.Qəhvədən içdi.Şəkilə baxdı və qarşısında təəccüblə duran qadına.Qadın anasına çox oxşayırdı.İsabel yenə qəhvə içdi.Bu onun anasının hazırladığı qəhvə idi.Qarşısında duran qadın isə anası idi.İsabel danışmağa başladı:

-Niyə?!

Sadəcə bir sual.Marry ağlamağa başladı.Amma İsabel sadəcə baxırdı.Sonra o kafedən çıxdı.Sahilə getdi ancaq yenədə ağlamırdı.İsabel özünü sahildən ataraq öldürdü.

İsabel gözlərini açdı.Anası qəhvə hazırlamışdı içdi.Lauren İsabelə Fransadan zəng elədi.Çünki bunların hamısı yuxu idi...