Sən gələndə
Günəşin qızıl suyu 
tökülməmişdi ovuclarımdan...
Ayın yanağında yaşanmışlıqların bozumtul ləkəsi 
yox idi hələ.
Təbiətin yalnızca bir mövsümü vardı - bahar!
Yarpaqlar saralmışlığı,
torpaqlar palçığı tanımamışdı daha.
Sən gələndə
daha təmiz idi dünyamız,
kədər sevməmişdi gülüşlərimizi
və yanağım tanışmamışdı göz yaşları ilə.
Sən gələndə
gözlərim yaxınlara baxardı
sevməzdi uzaqları.
Bilməzdim içdən ağlamağı,
səssiz gülməyi...
Sən gələndə
arzularım can verməmişdi daha,
yaşar idi sol yanımda.
Dünya tək mənim üçün fırlanardı
oxu ətrafında.
Sən gələnə qədər
boynumdan asdığım mirvari diləklərim
səpilməmişdi yerlərə.
Və ümidlərim asmamışdı özünü
saçlarımın ən nazik telindən.
İndi səni
təmiz dünyamın çirkli küncündə saxlamışam.
Hər baxışımda səhvlərimin
bir ayaq üstündə duruşu
mənə öz ayaqlarım üzərində durmağa güc verir.
İndi səni bir heç olaraq görürəm,
sevinc alqışlarının səsi yoxdu içimdə.
Səninlə fərqimiz vardı axı
mən qadın idim,
sənin isə cinsin kişi olaraq yazılmışdı
şəxsiyyətsizliyinin şəxsiyyət vəsiqəsinə.


02.03.2017