Səni yad etməyənə sevginin qüruru qənim

Qaralıb sən gedəli gözlərimin nuru mənim,

Çalınıb üstümdə İsrafilin suru mənim

Qulağımdan nə silinməz, nə də uzağa gedər

Necə dözsün bu fərağa axı sənsiz bu şəhər?!

Elə getdin, hələ də anlamıram baş verəni

Dolu qəlbdən yayınıb əxz elədin boş verəni

Niyə boş vermir ürək, söylə, onu boş verəni?!

Hara qaçsam da yaxınsan mənə bir arzu qədər

Necə dözsün bu fərağa axı sənsiz bu şəhər?!

Səni əqlim məndən yan eləyib, qoymamışam

Hələ səndən gerçək bir xəyala uymamışam

Elə bil, təkcə sənin varlığına oynamışam

Həyatın püşkünü də indi gedibdir o hədər

Necə dözsün bu fərağa axı sənsiz bu şəhər?!

Məni boşdan belə bədbin havada sanma ki, çün

Üzümün rüsxəti yox sənsiz ikən gülmək üçün

Tutunub bir ümidə bir də səni görmək üçün

Nə qədər yol dolanardı boşa Lazım küçələr

Necə dözsün bu fərağa axı sənsiz bu şəhər?!