Arzularını soruşdum,
"dünyalar qədərində" - söylədi.
dünya böyük də,
sən necə kvadrat metrində mutlusan?! 
onu düşündü...

Əslində, qollarını aça bildiyi qədər mutlu idi
qışqıra bildiyi, səsinin yetdiyi yerə qədər.
ciyərinə çəkdiyi nəfəs boyda
dar olsa da, ürəyi
arzularının enişliyi yoxuşa varana qədər asan idi...

Xəyalları gerçəkləşənə qədər xəyal,
sonrasında düş qırıqlığı
cazib olmayan yaşam olanaqları
kimi mənasız idi...

Əslində, görə bilmədiyi qədər sonsuzluqla qaplanmışdı dünyası.
Sona çatmaq yenidən başlamaq idi
bunu bilsə, sona heç çatmayacaqdı,
varmayacaqdı arzuların həqiqətinə, 
qalacaqdı nağıl dünyasında...

Ayel Abdullazadə...