İllər əvvəl
Göydə süzən bir ulduz
Yerdə arzu tutan adamlar görmüşdüm.
Elə sarılmışdılar ki arzulara,ümidlərə
Ulduzlara inanıb öz arzumla öpüşmüşdüm.
Uşaqlıq deyək.
İllər sonra
Göydə süzən bir ulduz
Yerdə arzu tutan adamlar gördüm.
Mənim kimi bir körpə də
Bərk-bərk sıxıb gözlərini
Əllərini də sinəsinə.
Pıçıldıyır öz-özünə:
-Həmişə gülmək istəyirəm.
Bəlkə də körpənin qəlbini qırdım,
Bəlkə də qorudum saf arzusunu.
Böyüklük deyək!
Üstünə yeriyib
İllərin hökm edən pıçıltısıyla:
-“Səma da məzarlıqdır
Ölümü gözləyən ulduzlarıyla.
Və ölülər,gedənlər
Bir də göydə süzənlər eşitmir bizi!”,-dedim…